“Eucharystia jest źródłem i zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego”

/KKK 1324/

 Eucharystia, Wieczerza Pańska, Komunia Święta, z greckiego εὐχαριστία (eucharistía), czyli „dziękczynienie”. Termin „komunia” pochodzi od łacińskiego communio (wspólnota) na pamiątkę ostatniego posiłku Chrystusa i przywołują „ucztę zaślubin Baranka” zapowiedzianą w Apokalipsie.Eucharystia wywodzi się od dziękczynienia złożonego Bogu Ojcu przez Jezusa podczas ostatniej wieczerzy. Jest to jeden z dwóch najważniejszych sakramentów (obok Chrztu stanowi tzw. sacramenta maiora, sakrament większy, w przeciwieństwie do pozostałych pięciu, zwanych sacramenta minora, sakrament mniejszy), na których wspiera się całe chrześcijaństwo.

Msza jest wspomnieniem tajemnic męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa i ich sakramentalnym uobecnieniem. Eucharystia ma wymiar ofiarny śmierci Chrystusa na krzyżu oraz jest jej uobecnieniem, a więc Ofiarą mającą przez łaskę zbawczy wpływ na świat. W praktyce mówi się o składaniu Ofiary Mszy św. w różnych intencjach, także za zmarłych, będących w czyśćcu. Nie jest ona jednak rozumiana przez Magisterium Kościoła katolickiego jako osobna, odrębna od Ofiary Chrystusa na Krzyżu, lecz jest przywołaniem i uczestnictwem w tej ostatniej. „Ofiara Chrystusa i ofiara Eucharystii są jedną ofiarą”. Msza św. jest sakramentem paschalnym – Chrystus pozostawił „sakrament miłosierdzia, znak jedności, węzeł miłości, ucztę paschalną, w której pożywamy Chrystusa, w której dusza napełnia się łaską i otrzymuje zadatek przyszłej chwały”. A więc Eucharystia nie jest sprawowaniem samej tylko zbawczej śmierci Chrystusa, ale także Jego przejścia (gr. pascha) ze śmierci do życia w zmartwychwstaniu, gdzie Chrystus jest Barankiem paschalnym, sprawiającym wyzwolenie duchowe wiernych uczestniczących w celebracji. Wyzwoleni z niewoli grzechu, wierni stają się wolni, aby kochać. To jest najważniejsze przykazanie Chrystusa przekazane właśnie w trakcie pierwszej Eucharystii – Wieczerzy Pańskiej.

„A gdy nadeszła pora, zajął miejsce u stołu i Apostołowie z Nim. Wtedy rzekł do nich: «Gorąco pragnąłem spożyć Paschę z wami, zanim będę cierpiał. Albowiem powiadam wam: Już jej spożywać nie będę, aż się spełni w królestwie Bożym».
Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie rzekł: «Weźcie go i podzielcie między siebie; albowiem powiadam wam: odtąd nie będę już pił z owocu winnego krzewu, aż przyjdzie królestwo Boże».
Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: «To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę!» Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: «Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana.»” (Łk. 22, 14-20)

Przygotowanie do Sakramentów Eucharystii i Pokuty

Pierwsza Spowiedź i pierwsze pełne uczestnictwo w Eucharystii. dzieci w naszej Parafii odbywa się w klasie trzeciej szkoły podstawowej.  

Przygotowanie do Sakramentu Eucharystii dzieci odbywa się łącznie z przygotowaniem do Sakramentu Pokuty. Pierwszymi przygotowującymi są rodzice którzy na chrzcie świętym dzieci – a jeszcze wcześniej gdy zawierali Sakrament Małżeństwa zobowiązali się, że potomstwu przekażą wiarę. A więc przygotowanie dzieci do wymienionych sakramentów rozpoczyna się w momencie chrztu dzieci- można je nazwać dalszym. Rodzice słowem i przykładem starają się stworzyć środowisko dla wzrostu wiary dziecka. Przygotowanie bliższe do sakramentów rozpoczyna się w pierwszej klasie Szkoły Podstawowej poprzez uczestnictwo w katechezie . Odbywa się więc poprzez:
– sumienne uczestnictwo w katechezie
– codzienną modlitwę w rodzinie
– uczestnictwo w coniedzielnej Eucharystii o godz. 10.00
– rodzice dzieci mają obowiązek uczestnictwa w comiesięcznych spotkaniach formacyjnych przy Parafii.  

WAŻNE ! Rodzice którzy pragną by dziecko przystąpiło do Sakramentów w naszej Parafii zgłaszają się do kancelarii wraz z dzieckiem by je zapisać. Uczestnictwo w katechezie szkolnej nie jest równoznaczne z rozpoczęciem przygotowania do przyjęcia sakramentów.

Sakrament pokuty i pojednania

Sakrament pokuty (spowiedzi) jest sprawowany w naszej parafii  pół godziny przed każdą Mszą św. oraz w czasie rekolekcji adwentowych i wielkopostnych w wyznaczonym czasie.

Przed Wielkanocą proszę przystąpić do spowiedzi do Wielkiej Środy – 17 kwietnia. Od wielkiego Czwartku – 18 kwietnia nie będzie możliwości spowiedzi, poza wyjątkowymi sytuacjami.

“Ci, którzy przystępują do sakramentu pokuty, otrzymują od miłosierdzia Bożego przebaczenie zniewagi wyrządzonej Bogu i równocześnie dostępują pojednania z Kościołem, któremu grzesząc, zadali ranę, a który przyczynia się do ich nawrócenia miłością, przykładem i modlitwą”

/KKK 1422/

Człowiek wierzący korzysta z dobrodziejstwa sakramentu pojednania godnie i możliwie często, a bezzwłocznie w przypadku popełnienia grzechu ciężkiego (świadome i dobrowolne przekroczenie przykazań Bożych lub kościelnych w rzeczy ważnej).

Warunki dobrej spowiedzi:

• Rachunek sumienia – przypomnienie sobie wszystkich grzechów od ostatniej, dobrze odprawionej spowiedzi.
• Żal za grzechy – boleść duszy z powodu zranienia Boga – Najlepszego Ojca. Bóg bez żalu nie odpuszcza żadnego grzechu.
• Postanowienie poprawy – postanowienie unikania wszystkich grzechów, zwłaszcza ciężkich oraz sposobności do grzechu. Postanowienie to dotyczy także naprawy wyrządzonego zła.
• Szczera spowiedź – wyznanie wszystkich zapamiętanych od ostatniej spowiedzi grzechów przed kapłanem (Boga nigdy nie okłamię).
• Zadośćuczynienie – wypełnienie zadanej przez kapłana pokuty i naprawienie wszystkich szkód (w miarę możliwości) wyrządzonych przez grzech.